
Ups.. Jeszcze chwila
Pełny dostęp tylko dla zalogowanych użytkowników.
BEZ REKLAM!
Rejestracja zajmuje mniej niż minutę.
Utwórz konto kilkoma kliknięciami.
„Sorry, Baby” to amerykański niezależny czarny komediodramat z 2025 roku, będący odważnym debiutem reżyserskim i scenopisarskim Evy Victor. Film, w którym sama twórczyni gra główną rolę, eksploruje temat traumy, przyjaźni i nieoczywistego procesu gojenia się ran. W obsadzie znaleźli się m.in. Naomi Ackie, Lucas Hedges, Kelly McCormack, Louis Cancelmi, Hettienne Park, E. R. Fightmaster oraz John Carroll Lynch.
Obraz miał swoją premierę na Festiwalu Filmowym Sundance 27 stycznia 2025 roku, gdzie spotkał się z uznaniem krytyków, a do kin trafił dzięki A24 – najpierw w dystrybucji ograniczonej (27 czerwca 2025), a następnie szerokiej (25 lipca 2025).
Agnes (Eva Victor) to profesorka literatury w niewielkim college’u w Nowej Anglii. Jej życie jest uporządkowane, samotne i zdominowane przez rutynę – aż do dnia, gdy w odwiedziny przyjeżdża dawna przyjaciółka Lydie (Naomi Ackie), informując, że spodziewa się dziecka z pomocą dawcy nasienia. Wspólne spotkania z grupą starych znajomych stają się katalizatorem wspomnień z czasów studiów magisterskich.
W centrum retrospekcji znajduje się profesor Preston Decker (Louis Cancelmi), charyzmatyczny, ale i drapieżny mentor, którego relacja z Agnes kończy się brutalnym przekroczeniem granic. Skutki tego wydarzenia, a także bezsilność systemu, który nie jest w stanie wymierzyć sprawiedliwości, kładą się cieniem na jej dalszym życiu.
„Sorry, Baby” pokazuje Agnes w różnych momentach po napaści – od początkowego szoku, przez gniew, po próby odnalezienia nowej normalności. Pojawia się wątek przygarnięcia bezdomnego kociaka, chwilowych impulsów do zemsty oraz niełatwych rozmów z bliskimi, którzy w różnym stopniu rozumieją jej doświadczenie.
Film nie idzie w schematyczne rozwiązania – Agnes nie chce więzienia dla Deckera, bo wierzy, że kara nie uczyni go lepszym człowiekiem. Zamiast tego mierzy się z własnym lękiem i poczuciem utraty wpływu na swoje życie.
Znaczącą rolę w filmie odgrywa napięta relacja między Agnes a Natashą (Kelly McCormack), dawną koleżanką z uczelni, która ujawnia, że również miała romans z Deckerem. Ta konfrontacja wywołuje u bohaterki atak paniki, ale jednocześnie staje się punktem zwrotnym w procesie akceptacji przeszłości.
Twórcy podkreślają, jak trudne bywa wsparcie – nawet od bliskich osób – gdy trauma rozbija wspólne wspomnienia i przyjaźnie.
W ostatnich scenach Lydie rodzi córkę Jane. Agnes, zostając z dzieckiem sama w domu, wygłasza do niego cichą, pełną nadziei mowę – przyznaje, że świat potrafi być okrutny, ale wierzy, że można w nim znaleźć miłość i bezpieczeństwo. Ten delikatny moment kontrastuje z ciężarem wcześniejszych wydarzeń, nadając historii odrobinę światła.
Scenariusz i reżyseria to dzieło Evy Victor, a produkcję powierzono Adele Romanski, Markowi Ceryakowi i Barry’emu Jenkinsowi. Film kręcono w Ipswich w stanie Massachusetts w marcu 2024 roku, co pozwoliło oddać atmosferę małego, sennego miasteczka kontrastującą z intensywnymi emocjami postaci.
„Sorry, Baby” to historia o tym, jak doświadczenie przemocy wpływa na tożsamość, relacje i poczucie bezpieczeństwa. Victor w swoim debiucie balansuje między czarnym humorem a głębokim dramatem, tworząc opowieść osobistą, a jednocześnie uniwersalną. To film, który zostaje w widzu długo po seansie.
Sorry, Baby (2025) - opinie i komentarze użytkowników: