
Ups.. Jeszcze chwila
Pełny dostęp tylko dla zalogowanych użytkowników.
BEZ REKLAM!
Rejestracja zajmuje mniej niż minutę.
Utwórz konto kilkoma kliknięciami.
Koniec (oryg. The End) to nietypowe połączenie musicalu, dramatu psychologicznego i dystopii, które rzuca widza w mroczny, a zarazem hipnotyzujący świat przyszłości po globalnej katastrofie ekologicznej. Reżyser Joshua Oppenheimer – znany wcześniej z dokumentów takich jak Scena zbrodni (The Act of Killing) – tym razem tworzy oryginalną fikcję, w której muzyka i obraz współtworzą emocjonalny pejzaż ludzkiej izolacji, winy i nadziei.
Producentką filmu i jego gwiazdą jest Tilda Swinton, a na ekranie partnerują jej m.in. Michael Shannon, George MacKay i Moses Ingram. Polska publiczność może kojarzyć Tildę Swinton z ról w takich filmach jak Musimy porozmawiać o Kevinie, Suspiria czy Doktor Strange, a Michaela Shannona z produkcji Człowiek ze stali, Kształt wody i W cieniu przeszłości.
Akcja Końca rozgrywa się około 20 lat po nieodwracalnym kataklizmie, który sprawił, że powierzchnia Ziemi stała się nie do zamieszkania. Bogata rodzina – Matka (Swinton), Ojciec (Shannon) i ich dwudziestoletni Syn (George MacKay, znany z filmu 1917 i serialu Opowieść podręcznej) – mieszka w luksusowym bunkrze zbudowanym w dawnej kopalni soli. Towarzyszą im jeszcze Przyjaciółka (Bronagh Gallagher), Kamerdyner (Tim McInnerny, znany z Czarnej Żmii), Doktor (Lennie James, The Walking Dead, Snatch) oraz inne osoby, tworząc zhierarchizowaną, hermetyczną społeczność.
Syn, który nigdy nie widział świata zewnętrznego, zaczyna buntować się przeciwko narzuconym regułom, idealizuje dawną przeszłość i pragnie eksplorować nieznane. Jego modelarska pasja, polegająca na odtwarzaniu historycznych miejsc i wydarzeń w miniaturze, staje się symboliczną ucieczką od rzeczywistości. Kiedy w bunkrze pojawia się tajemnicza Dziewczyna (Moses Ingram, znana m.in. z serialu Obi-Wan Kenobi), napięcia eskalują – między mieszkańcami narasta nieufność, zazdrość i emocjonalne rozchwianie.
Joshua Oppenheimer wykorzystuje formę muzyczną i wizualne metafory do ukazania psychicznego rozpadu ludzi, którzy w imię przetrwania porzucili resztę świata. Matka obsesyjnie kontroluje każdy szczegół życia w bunkrze – od dekoracji po rytuały codzienności, które mają imitować zmieniające się pory roku. Ojciec próbuje usprawiedliwić swoje dawne decyzje jako potentat naftowy, zapisując swoje wspomnienia wraz z Synem.
Wątek relacji między Synem a Dziewczyną rozwija się w opozycji do skostniałego systemu rodzinnych zależności. Ich uczucie rodzi się w cieniu nieufności, przemilczeń i tragicznych wspomnień. Dziewczyna staje się katalizatorem przemiany, ale też bolesnym przypomnieniem o tym, co zostało utracone na powierzchni.
Film miał swoją światową premierę 31 sierpnia 2024 roku na 51. Festiwalu Filmowym w Telluride. W Stanach Zjednoczonych został wprowadzony do kin przez wytwórnię NEON – znaną z dystrybucji takich filmów jak Parasite, Titane czy Spencer – 6 grudnia 2024 roku. Reakcje krytyków były mieszane: doceniano artystyczną odwagę i oryginalność formy, ale podkreślano również momenty przesadnej teatralności i narracyjnego chaosu.
Koniec to film, który wymyka się gatunkowym klasyfikacjom – to połączenie opery filmowej, dystopii i psychologicznego studium człowieka w izolacji. Nie jest to kino dla każdego – ale dla widzów szukających ambitnych i poruszających obrazów, Oppenheimer oferuje doświadczenie pełne emocji, estetyki i filozoficznych pytań o przetrwanie, winę i miłość.
Koniec (2024) - opinie i komentarze użytkowników: